Manager van mijn was…

(Dit blog is geschreven voor en geplaatst op Eveandyou.nl)

Fijn als dochterlief haar kamer vaak opruimt, behalve de was die het oplevert. Als een berg zag ik er tegenop die Utrechtse  heuvelrug in onze badkamer telkens weer weg te werken. Maar nu weet ik een simpel systeem.

Met afgrijzen denk ik aan mijn oma die met acht kinderen alle was op de hand deed. Mijn moeder had het wat luxer, hoewel haar oude wasmachine vaak overstroomde en veel ergernis gaf. Ik heb mijn ‘ik-wil-alle-was-weg’-fobie zeker overgehouden aan vroeger. Mijn drukbezette moeder had duidelijk een hekel aan de was. Logisch gezien haar verleden. Was bij ons thuis het klusje eenmaal geklaard ondanks de krakkemikkige wasmachine, dan hing ze de natte was alvast op het krukje in de keuken. Om het dan later – als ze tijd had- op te hangen op het balkon. Soms lag het er dagen, een vergeten licht stinkend bergje textiel. Ik ging er nog op zitten kletsen ook terwijl mijn moeder kookte.

En l’ histoire se repète, hoewel mijn wasmachine luxe is en perfect werkt. De lieve kleine babykleertjes maakten al jaren geleden plaats voor volwassen maten. Dat zijn heel wat machinebeurten meer. Met een baby heb je een overload aan ondergekotste rompertjes en poepbroeken, maar een puber draagt alles maar één keer. Want ‘dat is smerig! Ik heb het toch aan gehad? Het stinkt!’ Stinkt? Naar parfum, ja. Maar goed, ik weet dat pubers door de veranderende hormonen erg met hun eigen geur begaan zijn. Dus truitjes, t-shirtjes en sokken, okee, in de was. Maar broeken, leggings en jasjes al na één keer dragen in de overvolle wasmand? Of al die laagjes die in de sportschool al uitgaan vóór het zweten. Alsjeblieft niet, maar dat is tegen dovemansoren gezegd. Soms probeer ik nog ‘slecht voor het milieu’, ‘waterverspilling’ of ‘slijtage van je kleding’, maar dat maakt weinig indruk. En helpen? No way, geen tijd, huiswerk, druk met telefoon en vriendinnen. Net als ik vroeger…

En dus werkte ik me zuchtend door een berg was gelijk de Utrechtse heuvelrug. Tot ik een paar maanden geleden het systeem van een Amerikaanse schoonmaakgoeroe omarmde! ‘One load a day, keeps the chaos away,’ zegt ze lekker simpel. Duh! Had ik ook wel zelf kunnen bedenken, maar het is precies wat mijn worsteling inhoudt. Door het uit te stellen, groeit de was de badkamer uit tegelijk met mijn weerzin.

Tegenwoordig laat ik het mijn dag niet meer verpesten voor ‘ie goed en wel begonnen is. Ik hou me aan mijn routine: ’s avonds voor het naar bed gaan laad ik de wasmachine, gesorteerd op kleur. Ik was bijna alleen op lage temperatuur uit groen oogpunt. ’s Ochtends bij het opstaan zet ik meteen de machine aan. Dan kan ik het meestal nog ophangen voor ik naar kantoor ga. Daarvoor gebruik ik vooral hangertjes, nog zo’n goeie tip. Dan hangen T-shirts en overhemden meteen uit en hoef ik nauwelijks nog te strijken. ’s Avonds is het droog om opgevouwen te worden. ’n Kind kan de was doen… 🙂

En jij? Hoe houd jij de was onder controle?

 

Over de auteur